Materiał kompozytowy do wypełnień ubytków, w którym został wyeliminowany tzw. skurcz polimeryzacyjny, dzięki czemu nowe wypełnienie jest nie4zwykle szczelne.
W przypadku zbyt zanikłego wyrostka w który wszczepiony ma być implant stosujemy jego poszerzenie za pomocą materiałów kostnych.
Resorbowalna błona pochodzenia zwierzęcego stosowana do pokrywania wypełnionych materiałem kościotwórczym ubytków kostnych.
Materiał stymulujący wzrost kostny. Wszczepiamy ten materiał w miejscu implantacji, resekcji, zmian okołowierzchołkowych, torbieli, kieszeni zapalnych itp.
Zakładanie na powierzchnie zębowe (szczególnie na licowe) elementów biżuteryjnych w postaci złotych emblematów, listków czy oprawionych kamieni szlachetnych w celach ozdobnych.
Materiał w postaci żelu wykorzystywany do usuwania próchnicy z ubytków bez pomocy wiertarki dentystycznej. Jest koloru niebieskiego, posiada intensywny zapach, a w ubytku próchnicowym zmienia kolor na mętny.
Materiał kościotwórczy całkowicie syntetyczny w postaci granulatu (różne wymiary ziaren w zależności od przypadku) stosowany w chirurgii periodontologicznej, chirurgi szczękowej oraz implantologi. Regeneruje on utraconą kość tworząc pierwotną matrycę dla komórek kościotwórczych.
Dziedzina stomatologii zajmująca się usuwaniem zębów oraz skomplikowanymi czynnościami prowadzącymi do eliminowania tzw. zmian okołowierzchołkowych lub torbieli.
Bardzo trudna ekstrakcja wymagająca powolnego usuwania zęba w wielu fragmentach
Specjalistyczny zabieg chirurgiczny polegający na zmianie położenia lokalnego płata dziąsłowego.
Nowoczesny materiał, który łączy właściwości kompozytów (twardość, polerowalność) oraz glassionomerów (odporność na wilgoć, wydzielanie fluoru). Najczęściej stosowany do wypełnień ubytków przydziąsłowych oraz odsłoniętych szyjek.
